Tarım Danışmanlarımız tarafından buğday ekili tarlalarda yapılan kontrollerde pas ve septoria hastalığının olduğu tespit edildi. Çiftçilerimize Konu ile ilgili gerekli önlemlerin alınması için bilgi alışverişinde bulunuldu.

SARI PAS:

   En erken görülen pas türüdür. Hastalık buğday tarlalarında ilk baharda hava sıcaklığının 10*-15*C (optimum 11*C) olduğu zaman görülmeye başlar. Yaprakların üst yüzeylerinde makine dikişine benzer şekilde püstüller oluşur. Sıra veya sıralar üzerine dizilmiş noktacıklar biçiminde olan bu püstüllerin içinde etmenin yazlık sporları meydana gelir.Bu püstüller limon veya portakal rengindedir. Sıcaklık 25 C’ den yüksek olduğunda, ürediospor oluşması azalır veya yavaşlar.    

Kültürel Önlemler:     

1- Hastalığın sürekli sorun olduğu, özellikle uzun süreli yağış ve sisli havaların olduğu alanlarda,duyarlı çeşitlerin ekiminden kaçınılıp dayanıklı çeşitlerin ekilmesi gereklidir.                                                        

2- Erken ekimlerden kaçınılarak hastalığın şiddeti düşürülebilir. Ekim tarihi toprak tipi ve iklim şartlarına bağlıdır.                                                                                                                                                         

3-Ekim nöbeti uygulanarak hastalığın şiddeti düşürülebilir. Ancak iklim koşulları uygun olmadığı durumlarda hastalığın başlangıç inekulumu düşük olsa bile hastalık şiddetli olabilir.

4-Derin sürüm yapılarak bitki artıklarının toprağa gömülmesi sağlanır. 

5-Bitkinin ihtiyacından fazla azotlu gübre kullanmak hastalığın zararını artırmaktadır. 

6-Sık ekimden kaçınılmalı ve mibzerle ekim tercih edilmelidir.        

Kimyasal Mücadele:                                                                                                                                                                                                                                                           

 Buğday pas hastalıklarına karşı uygulanacak kimyasal mücadele; hastalığın hemen her yıl şiddetli olarak görüldüğü yerlerde ve hastalığa duyarlı buğday çeşitlerinde yeşil aksam ilaçlaması olarak uygulanabilir. Bu gibi durumlarda, ilk pas püstülleri görülmeye başladığında ilk ilaçlama uygulanır. Bundan sonra çeşide, hastalığın gelişmesine ve iklim durumuna bağlı olarak ilaçlamalar değişir. Dayanıklı çeşitlerde ilaçlamaya gerek duyulmazken, hassas çeşitlerde bazen iki ilaçlamaya gerek duyulabilmektedir. 

SEPTORİA YAPRAK LEKE HASTALIĞI:                                                                                                                              

Dünyanın buğday yetiştirilen bir çok bölgesinde önemli ürün kayıplarına neden olmaktadır. Özellikle buğdayı enfekte eden Septoria tritici fungusunun neden olduğu bu hastalık, uygun koşullarda Triticale ( Buğday-Çavdar melezi ) ve Çavdarıda enfekte etmektedir. Bazen arpa ve bazı yulaf türleri üzerinde de görülmekdir.                                                                                                                                                             

Hastalık ilk olarak en alt yapraklarda görülür. Daha üst yapraklara yayılma hızı çevre koşullarına ve çeşidin duyarlılığına bağlı olarak değişir. Hastalığın şiddeti bitki olgunluğa yaklaştıkca daha az olmaktadır.                                                                                                                                                                                                                                                                       

Septoria tritici, bulaşık ürün kalıntılarında ve kendiliğinden buğday üzerinde yaşamını sürdürür.Enfekteli artıklar, şayet tarla derin sürülmemişse ve çürümemişse 3 yıldan fazla canlı kalabilir ve spor üretebilirler.

Kültürel Önlemler:                                                                                          

1-Hastalığın sürekli sorun olduğu, özellikle uzun süreli yağış ve sisli havaların olduğu alanlarda,duyarlı çeşitlerin ekiminden kaçınılıp dayanıklı çeşitlerin ekilmesi gereklidir.                                                             

2-Erken ekimlerden kaçınılarak hastalığın şiddeti düşürülebilir. Ekim tarihi toprak tipi ve iklim şartlarına bağlıdır.                                                                                                                                                                                                                          

3-Ekim nöbeti uygulanarak hastalığın şiddeti düşürülebilir.Ancak iklim koşulları uygun olmadığı durumlarda hastalığın başlangıç inekulumu düşük olsa bile hastalık şiddetli olabilir.                                

4-Derin sürüm yapılarak bitki artıklarının toprağa gömülmesi sağlanır.                                                                             

5-Bitkinin ihtiyacından fazla azotlu gübre kullanmak hastalığın zararını artırmaktadır.                                               

6-Sık ekimden kaçınılmalı ve mibzerle ekim tercih edilmelidir.

Kimyasal Mücadele:                                                                                                                                                                                                                                      

    Hastalığa karşı ne zaman ilaç kullanılacağını saptamak son derece önemlidir. Erken uygulamalar ilaçlama sayısını artıracağından ekonomik olmayabilir. Geç kalmış uygulamalarda ise yeterli etkiyi sağlamak mümkün olmayabilir. İlaçlamanın hedefi bayrak yaprağı dediğimiz en üst yaprağın korunmasıdır. Genel olarak ilaçlama için en iyi zaman bayrak yaprağının tamamen açıldığı kın döneminin sonu veya başak çıkışı öncesidir. Ancak burada da geç kalmamak gerekir. Erken dönemde bitkinin üst kısımlarına doğru tırmanan bir enfeksiyon için bayrak yaprağının çıkması beklenmemelidir. Aynı şekilde, tarlaya bulaşırsa ve başaklanma döneminde yağışlı havalar devam ediyorsa ilaçlamaya gerek duyulabilir. İlaçlamanın tekrarlanması gerektiği durumlarda ilaçların etiketinde belirtilen etki süreleri dikkate alınmalıdır.